Είναι αρχές του 20ου αιώνα και η κοινωνία της Γαλλίας βρίσκεται αντιμέτωπη με την υπόθεση του λοχαγού Άλφρεντ Ντρέιφους, ο οποίος κατηγορήθηκε ότι έδινε στρατιωτικά μυστικά στους Γερμανούς. Πώς όμως από αυτήν την υπόθεση και την κόντρα δύο εφημερίδων για περισσότερες πωλήσεις «γεννήθηκε» ο ποδηλατικός Γύρος της Γαλλίας; Μια ιστορία που μας δείχνει τι μπορεί να προκύψει από τον ανταγωνισμό δύο επιχειρήσεων.
Η Υπόθεση Ντρέιφους, όπως έμεινε γνωστή στην ιστορία, έχει χαρακτηριστεί ως μια από τις μεγαλύτερες δικαστικές πλάνες. Ο Ντρέιφους συνελήφθη για προδοσία και καταδικάστηκε, βάσει απλώς υποψιών, σε ισόβια κάθειρξη. Λίγα χρόνια αργότερα, αθωώθηκε, αφού πρώτα η συγκεκριμένη υπόθεση είχε καταφέρει να διχάσει ολόκληρη την γαλλική κοινωνία.
Εκείνη την εποχή, η μεγαλύτερη αθλητική εφημερίδα της Γαλλίας είναι η Le Vélo. Λόγω διαφωνιών για το εάν ο Άλφρεντ Ντρέιφους είναι αθώος ή ένοχος, μερικοί δημοσιογράφοι και επιχειρηματίες θα πλησιάσουν τους διαφημιστές και θα ξεκίνησαν την δική τους, το αντίπαλο δέος της Le Vélo, εν έτει 1899. Το όνομα αυτής: L’Auto. Επικεφαλής του νέου εγχειρήματος τίθεται ο ο βραβευμένος ποδηλάτης και αθλητικός δημοσιογράφος Henri Desgrange.
Από τις πρώτες μέρος του ποδηλάτου, οι εφημερίδες χρησιμοποιούν το άθλημα για να αυξήσουν την κυκλοφορία τους. Μπαίνουν ως χορηγοί στις κούρσες, κερδίζοντας έσοδα από διαφημίσεις και έχοντας τις δικές τους, αποκλειστικές ειδήσεις, από το εκάστοτε event. Οι εφημερίδες κερδίζουν αναγνώστες καθώς ο κόσμος τις αγοράζει για να μάθει για την πρόοδο και τους νικητές του αγώνα. Την ίδια στιγμή, οι κατασκευαστές ποδηλάτων υποστηρίζουν τους επαγγελματίες αναβάτες που προωθούν τα ποδήλατα τους.
Ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος, με τις δύο εφημερίδες να χρησιμοποιούν ακόμη και διαφορετικό χρώμα στο χαρτί τους. Η Le Vélo επιλέγει το πράσινο. Για να διαφοροποιηθεί ακόμη περισσότερο, η L’Auto-Vélo – όπως ήταν η αρχική της ονομασία, μέχρι να αναγκαστεί να την αλλάξει – επιλέγει το κίτρινο. Απώτερος στόχος της τελευταίας ήταν άλλωστε να διαφοροποιηθεί και να προκαλέσει όσο το δυνατόν σοβαρότερη ζημιά στις πωλήσεις της πρώτης.
Το πρώτο φύλλο της εφημερίδας θα φτάσει στα χέρια των αναγνωστών το 1900. Εντούτοις, το 1903, η εφημερίδα δεν έχει καταφέρει να κατακτήσει το αναγνωστικό κοινό, με μόλις 22.000 συνδρομητές. Κατά τη διάρκεια μιας συνάντησης, αμέσως μετά τον ποδηλατικό αγώνα Marseille–Paris, ο νεαρός αθλητικός συντάκτης της, Géo Lefèvre, θα προτείνει στον Desgrange κάτι τολμηρό: τη διεξαγωγή ενός αγώνα ποδηλάτου με βάση την περίμετρο της Γαλλίας.
Σύμφωνα με μαρτυρίες της εποχής, ο Lefèvre θα πει: «Ας οργανώσουμε έναν αγώνα που θα διαρκεί αρκετές ημέρες, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Όπως και οι έξι ημέρες στην πίστα, αλλά στο δρόμο. Οι μεγάλες πόλεις θα καλωσορίσουν τους αναβάτες». Ο Desgrange θα απαντήσει: «Αν σας καταλαβαίνω, νεαρέ Géo, προτείνετε έναν Γύρο της Γαλλίας;» Αν και στην αρχή ο Desgrange θα φανεί σκεφτικός, στη συνέχεια θα καταλάβει τη μεγαλοφυΐα του σχεδίου του Lefèvre.
Η ιδέα αρέσει τόσο πολύ στον Desgrange που την κάνει δική του. Ο αγώνας θα λάβει χώρα σε 6 ημέρες, με ανάπαυση μεταξύ κάθε ημέρας. Ο Desgrange θα παρουσιάσει την πρόταση του στον οικονομικό ελεγκτή της εφημερίδας, Victor Goddet, ο οποίος θα την εγκρίνει και θα προσφέρει την οικονομική του υποστήριξη. Στις 19 Ιανουαρίου 1903, το πρώτο Tour de France θα ανακοινωθεί με κάθε επισημότητα στην L’Auto. Το κίτρινο χρώμα της εφημερίδας θα χρησιμοποιηθεί για τις μπλούζες που έπαιρνε ο νικητής κάθε σταδίου.
Λόγω της δημοτικότητας του πρώτου αγώνα, το 1903, η κυκλοφορία της L’Auto αυξήθηκε δραματικά, όπως άλλωστε επιθυμούσε ο εκδότης της. Μέχρι το 1923, τα φύλλα που πουλάει η L’Auto έχουν αυξηθεί στα 500.000 αντίτυπα την ημέρα. Εκτός από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν υπήρξε αναστολή της έκδοσης, ο αριθμός των πωλήσεων αυξάνεται κάθε χρόνο, μέχρι το 1933, όταν θα φτάσει σε πάνω από 850.000 κατά τη διάρκεια του Tour de France.
Στην αρχή, μόνο οι δημοσιογράφοι από την L’Auto έχουν το δικαίωμα να καλύψουν τον αγώνα με ρεπορτάζ και ανταποκρίσεις. Ο Desgrange θεωρεί ότι ο ανταγωνισμός δεν πρέπει να είναι σε θέση να βγάλει κέρδος από τον «δικό του» αγώνα. Θα χρειαστεί να φτάσουμε στα 1920, όταν και θα επιτραπεί σε δημοσιογράφους από άλλα έντυπα να καλύψουν το event.
Ο Desgrange θα πεθάνει το 1940 και η ιδιοκτησία της εφημερίδας θα περάσει στα χέρια γερμανικής κοινοπραξίας. Η εφημερίδα θα αρχίσει να δημοσιεύει θετικά σχόλια για την κατοχή από την ναζιστική Γερμανία, κάτι που θα οδηγήσει στον τερματισμό της λειτουργίας της μετά την απελευθέρωση της Γαλλίας. Ο διάδοχος της είναι η L’Équipe, η οποία εκδόθηκε από τον γιο του Victor Goddet, Jacques, το 1946.
Πηγή: epixeiro.gr
