Ένα μεγάλο πρόβλημα των σύγχρονων οργανισμών είναι ότι παραμένουν σε μια αναχρονιστική και στενή προσέγγιση της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης (ΕΚΕ) για την δημιουργία αξίας και την δικαιολόγηση της ύπαρξη τους. Εστιάζουν δηλαδή, στην αξιοποίηση μιας βραχυπρόθεσμης οικονομικής απόδοσης, αψηφώντας τις σπουδαιότερες ανικανοποίητες ανάγκες της αγοράς καθώς επίσης και την διεύρυνση της επιρροής τους στην κοινωνία για μια σταθερή επιτυχία.
Η ΕΚΕ θεωρείται πλέον η μηχανή της οικονομικής ανάπτυξης. Είναι μια μορφή διαχείρισης του κάθε οργανισμού, η οποία προσδιορίζεται από ηθικές επαγγελματικές σχέσεις και διαφάνεια ως προς τις ενέργειες της εταιρείας προς τα ενδιαφερόμενα μέρη. Μέσω της ΕΚΕ καθιερώνονται οι εταιρικοί στόχοι ώστε να είναι συμβατοί με την βιώσιμη ανάπτυξη της κοινωνίας και τις πολιτιστικές πηγές για τις μελλοντικές γενιές, προωθώντας παράλληλα πολιτικές για την μείωση των κοινωνικών προβλημάτων.
Η σπουδαιότητα της ΕΚΕ την τελευταία εικοσαετία αναδείχθηκε εξαιτίας των κοινωνικών, οικονομικών και πολιτικών αλλαγών σε διεθνές επίπεδο. Η επιχειρηματική δράση εξαπλώθηκε και έγινε πιο δυνατή εξαιτίας της παγκοσμιοποίησης. Το γεγονός αυτό προκάλεσε κριτική ως προς τον τρόπο λειτουργίας των οργανισμών, και σε συνδυασμό με κυβερνητικά και οικονομικά σκάνδαλα διαφθοράς που αφορούσαν μεγάλες πολυεθνικές, τέθηκαν υπό αμφισβήτηση κατά πόσο ωφελούν τελικά την κοινωνία, πολλώ δε μάλλον πόσο την βλάπτουν. Από την άλλη, η αδυναμία των κυβερνήσεων να αντιμετωπίσουν τα κοινωνικά προβλήματα δημιούργησε την πεποίθηση πως ο επιχειρηματικός τομέας είναι αναγκαίο να καλύψει αυτό το κενό και να ενεργήσει προς όφελος των κοινωνιών.
Η διαφάνεια, η προστασία και η βελτίωση είναι τρεις βασικές πλαισιώσεις της ΕΚΕ. Για να προστατευτεί η κοινωνία, οι εταιρείες χρειάζεται να αποφεύγουν ενέργειες βλαπτικές για την κοινωνία (μόλυνση περιβάλλοντος, διακρίσεις, μη ασφαλή προϊόντα κλπ). Για να βελτιωθεί το επίπεδο ζωής των κοινωνιών, οι εταιρείες χρειάζεται να ωφελούν με τη δράση τους τις κοινωνίες (φιλανθρωπική δράση, σχέσεις με την κοινότητα κλπ).
Σύμφωνα με τον Bowen (1953), η εταιρική κοινωνική ευθύνη ορίζεται ως η υποχρέωση των επιχειρηματιών να εφαρμόζουν εκείνες τις πολιτικές, να λαμβάνουν αυτές τις αποφάσεις ή να κάνουν δράσεις σύμφωνα με τους στόχους και τις αξίες της κοινωνίας στην οποία επιχειρούν. Με άλλα λόγια, η εταιρική κοινωνική ευθύνη είναι ανάλογη με την κοινωνική δύναμη της εταιρείας. Αντιστρόφως, αν η εταιρεία δεν επενδύσει στην εταιρική κοινωνική ευθύνη, τότε η κοινωνική της δύναμη αποδυναμώνεται.
Η εταιρική κοινωνική ευθύνη θεωρείται πλέον η μηχανή της οικονομικής ανάπτυξης. Είναι μια μορφή διαχείρισης των οικονομικών πόρων που δίνει έμφαση στις ηθικές επαγγελματικές σχέσεις και στη διαφάνεια των ενεργειών του οργανισμού. Η ΕΚΕ καθιερώνει τους εταιρικούς στόχους, ώστε να είναι συμβατοί με την βιώσιμη ανάπτυξη της κοινωνίας και τις πολιτιστικές πηγές για τις μελλοντικές γενιές, σεβόμενη την ποικιλία και προωθώντας την μείωση των κοινωνικών προβλημάτων. Για αυτό το λόγο, η λειτουργία και τα προϊόντα της εταιρείας δίνουν αξία στο ανθρώπινο δυναμικό της, βελτιώνοντας την περιβαλλοντική της απόδοση και υποστηρίζοντας τους κοινωνικούς οργανισμούς.
Μέσα στο 2019, οι επιχειρήσεις θα απαιτηθεί να παρέχουν περισσότερη διαφάνεια στις στρατηγικές τους και στους δημόσιους στόχους τους. Οι εταιρείες που παρέχουν ένα διαφανή ετήσιο οδηγό της προόδου τους και του τρόπου με τον οποίο αντιμετωπίζουν τις σύγχρονες προκλήσεις, θα ενισχύσουν την προσπάθεια για την συλλογικότητα και την βιωσιμότητα της κοινωνίας.
Η στρατηγική της ΕΚΕ μπορεί να παρέχει ένα μεγάλο πλεονέκτημα για την εταιρεία ως προς το εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό της, την διαφοροποίηση των προϊόντων της, την ενδυνάμωση της φήμης της και της προσαύξησης της αξίας της. Σύμφωνα με τον Barney (1991) η θετική εταιρική φήμη μπορεί να γίνει πηγή ενός βιώσιμου ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος για την ίδια την εταιρεία, από τη στιγμή που υπάρχει μια απευθείας σχέση ανάμεσα στην επιχείρηση και στα ενδιαφερόμενα μέρη.
Η εστίαση στην εκπαίδευση και την εμπλοκή του εργατικού δυναμικού στις δραστηριότητες της επιχείρησης, στην ικανοποίηση των πελατών, στη συνεχή ανάπτυξη της ποιότητας των προϊόντων, στην ασφάλεια στον εργασιακό χώρο, στην διοίκηση, στα εργασιακά δικαιώματα, στην ανάπτυξη της κοινότητας, στην διαχείριση του περιβάλλοντος, στην δίκαιη αντιμετώπιση των εργαζομένων, όλα αυτά αποτελούν απόδειξη διαφάνειας. Πολύ περισσότερο διαμορφώνουν το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα της και διασφαλίζουν την βιώσιμη ανάπτυξη της εταιρείας.
Πηγή: epixeiro.gr
