Η διαδρομή ενός high-performer στελέχους σε μία εταιρεία, μοιάζει με αυτή της προσωπικής σχέσης. Στην αρχή ενθουσιαζόμαστε με τα χαρίσματα του άλλου. Τον δυναμικό χαρακτήρα, την δυνατότητα να παίρνει πρωτοβουλίες, την αυτονομία του, που κάποιες φορές μπορεί να φτάνει και στα όρια του επαναστάτη. Είναι αυτά που μας οδηγούν στον διακαή πόθο να τον κατακτήσουμε.
Ταυτόχρονα, ωστόσο, κρύβεται στο πίσω μέρος του μυαλού μας η πρόθεση να προσαρμόσουμε αυτά τα χαρακτηριστικά, μόλις η σχέση δέσει, σε εκείνο το επίπεδο στο οποίο δεν θα νιώθουμε την ανασφάλεια ότι δεν μπορούμε να τον ελέγξουμε, αλλά και ότι δεν μας «καπελώνει», δεν κινδυνεύουμε να φαίνεται εκείνος πιο επαρκής από εμάς.
Ο Κώστας είναι υψηλόβαθμο στέλεχος πωλήσεων. Πριν από 3 χρόνια εντάχθηκε στο δυναμικό μίας πολυεθνικής εταιρείας. Η απόφαση του αυτή ήρθε κατόπιν του μεγάλου ενδιαφέροντος που έδειξε τότε ο διευθυντής του να τον έχει στην ομάδα του. Του είπε «Είσαι ακριβώς ο κατάλληλος άνθρωπος, για την κατάλληλη θέση. Δυναμικός, φιλόδοξος, ευέλικτος, αυτόνομος και φυσικά ξέρεις να κυνηγάς στόχους.» Ο Κώστας λοιπόν πήγε στην εταιρεία για να είναι ο εαυτός του.
Σιγά σιγά, τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν. Ο δυναμισμός του άρχισε να ενοχλεί και να θεωρείται ασέβεια. Η φιλοδοξία του για επαγγελματική εξέλιξη, να ερμηνεύεται ως εγωισμός. Η ευελιξία του να γίνεται λόγος επίπληξης επειδή, ασχέτως αν έπιανε τους στόχους του και εκτίναξε τις πωλήσεις της περιοχής ευθύνης του στα ύψη, δεν έκανε τις ενέργειες για να φτάσει εκεί όπως θα τις έκανε ο διευθυντής του, αν ήταν στην θέση του. Η αυτονομία του στην επίλυση των προβλημάτων ενοχλούσε και πάντα θα υπήρχε κάποιο «σημαντικό ψεγάδι», στα μάτια του διευθυντή του, το οποίο θα απαξίωνε το θετικό αποτέλεσμα της διαχείρισης.
Έτσι, από high-performer στέλεχος, ο Κώστας έφτασε να νιώθει ένας disengaged εκτελεστικός υπάλληλος, πνιγμένος στο micromanagement του διευθυντή του. Όταν αποφάσισε τελικά να αποχωρήσει του είπε: «Τελικά, θέλεις κάποιον άλλον, που δεν είμαι εγώ. Φεύγω για να βρω τον εαυτό μου.» Και σε αυτό το σημείο θα μπορούσε να ακούγεται στο background το τραγούδι Fairytale Gone Bad, του Marcus Layton να λέει: «…the plans we had went all wrong, we ain’t nothing but fight and shout and tears, we got to a point I can’t stand…»
Αν λοιπόν κάπου μέσα σε αυτήν την ιστορία βλέπετε και εσείς τον εαυτό σας, στην θέση του διευθυντή, και πριν σπεύσετε να δικαιολογηθείτε ότι το ίδιο που συνέβη και σε εσάς οφείλεται στο ότι ο high-performer σας πήρε πολύ αέρα και ξιπάστηκε, κάντε focus στην δική σας συμπεριφορά, προκειμένου την επόμενη φορά να μην έχετε την ίδια κατάληξη. Συγκεκριμένα, δώστε βάση στα 3 παρακάτω σημεία:
Γνωρίζοντας ότι για μία θέση, τα παραπάνω soft skills είναι απαραίτητα, κάντε μία ειλικρινή αξιολόγηση του εαυτού σας. Από το 1 (καθόλου) ως το 10 (απολύτως) πόσο μπορείτε να αντέξετε την ύπαρξη ενός τέτοιου μέλους στην ομάδα σας; Αν η βαθμολογία σας κλείνει προς το 1, τότε δείτε τι χρειάζεται να κάνετε εσείς για να νιώσετε αυτοπεποίθηση και ασφάλεια και να αφήσετε τον συνεργάτη σας να αξιοποιήσει τις δεξιότητες του που τον κάνουν να είναι high-performer. Το θέμα είναι δικό σας. Αναγνωρίστε τους φόβους και τις ανασφάλειες σας και δουλέψτε τες, ώστε να ανταποκριθείτε στον ρόλο σας ως ηγέτη, αλλά και να μην κρατάτε πίσω την ομάδα σας.
Κάντε από την αρχή της συνεργασίας μία ειλικρινή συζήτηση με το εν δυνάμει μέλος της ομάδας σας. Ορίστε τι σημαίνει αυτονομία για την ομάδα, ευελιξία κτλ., αλλά και ποια μπορεί να είναι τα δικά σας ζητούμενα ή τι σας ενοχλεί να συμβαίνει. Καλύτερα να δείτε από την αρχή της εργασιακής σας σχέσης αν κοιτάζετε προς την ίδια κατεύθυνση, παρά αργά ή γρήγορα να πάρει ο καθένας την δική του.
Τιθασεύστε την νοοτροπία του «εδώ αν ήμουν στην θέση του, θα το έκανα έτσι..». Δεν είστε στην θέση του, είστε στην δική σας! Γι’ αυτό λοιπόν αφήστε στο στέλεχος σας τον χώρο να λειτουργεί όντας ο εαυτός του και μην θέλετε να τον μετατρέψετε σε ένα αντίγραφο του δικού σας εαυτού, ασκώντας του micromanagement.
Για να μην δείτε λοιπόν την ιστορία να επαναλαμβάνεται και όλες τις αρνητικές επιπτώσεις αυτής να ακολουθούν, δουλέψτε με τον εαυτό σας. Τις περισσότερες φορές, αυτά που μας ενοχλούν στους άλλους, δεν έχουν να κάνουν με εκείνους, αλλά με εμάς τους ίδιους. Αναγνωρίστε τις αρνητικές σας πεποιθήσεις, τους φόβους και τις ανασφάλειες που σας ωθούν στο να μετατρέψετε έναν αξιόλογο συνεργάτη υψηλών δυνατοτήτων σε κάτι που θα μπορείτε να ελέγξετε. Αποφασίστε να τις ξεπεράσετε, για να χτίσετε μία δυνατή ομάδα, όπως ονειρεύεστε, όταν οι φόβοι σας δεν παίρνουν το τιμόνι. Η παραδοχή των αδύνατων σημείων μας και η απόφαση να κάνουμε κάτι για να τα ξεπεράσουμε, είναι δύναμη!
Πηγή: www.epixeiro.gr
